dinsdag 31 mei 2016

Het groene medicijn

Zon, licht en groen zijn goede medicijnen.
Alles komt tot bloei, grote trots is de lupine, vorig jaar uitgezaaid, nu prachtig vol met witte bloemen. 


In 2013 zag de tuin er uit als een wildernis, nu is alles prachtig in balans. 



Rechts 2013, links 2016
Deze medicijnen neem ik met liefde in. 

maandag 30 mei 2016

Uni tasking

Wij vrouwen kunnen multi-tasken, veel tegelijk doen dus.
Sinds donderdag kan ik alleen maar uni-tasken en zelfs daar heb ik alle concentratie voor nodig. 
Simpele dingen als tot zitten komen en opstaan kosten moeite en focus, pijnlijk ook nog grrr
Thee zetten doe ik nu heel bewust, voorheen deed ik allerlei dingen terwijl het water tot kookpunt kwam, nu wacht ik daarop want mijn tempo is zo laag....voor ik de keuken uit ben, fluit ie al. 

Douchen, ook zoiets, vermoeiend zeg! 
Ik heb nu begrip voor mijn 'oudjes' die te moe zijn om te eten na een douchebeurt. 
Slopend is het. 

Ik heb vandaag bewust wat strepen gezet in mijn agenda want anders ga ik eind volgende week onderuit. Geen les volgen en geven deze week en werken gebeurt pas na 6 juni weer. Vandaag wel aan een tentamenopdracht gewerkt, zitten lukte redelijk, concentreren met vlagen. Stapje voor stapje dus. 

Nu zit ik weer onder mijn dekentje te rillen en dit te tikken. 
Ik ga stoppen en mijn ogen even dichtdoen. 
Eén ding tegelijk. 



zondag 29 mei 2016

Haaktherapie

Wat doe je als je romp aanvoelt alsof er een bulldozer overheen is gegaan?
Wat als je hersenen nog funktioneren als wattenbolletjes? 
Als je na een douche moet uitrusten omdat het vermoeiend is? 

Slapen, half-liggend doezelen en haken. 
Dat laatste gaat vanzelf. Alleen mijn handen doen het werk. Heerlijk. 

Studeren, lezen en de normale dingen zoals boodschappen en koken moeten nog wachten. Lopen en staan is lastig. 

Haken dus, gelukkig is daar internet en kon ik via Wolcafé katoen bestellen. 
Het is een bol Wolcafé Limited geworden met een verloop van wit naar zwart. 


Een luchtige poncho gaat het worden, voor over m'n bikini of topje en korte spijkerbroek. Flaneren op de straten en het strand van Sant'Antioco samen met mijn lief, mijn liefste vriendin Fe en haar man Bruno. 

Eerst helemaal herstellen, mijn ongeduld maakt dat lastig, ik moet niet te snel willen. Dus ik focus me op mijn haaktherapie, de rest gaat dan vanzelf. 

zaterdag 28 mei 2016

Vitamine D

Mijn lief slaapt nog, hij moet de nacht in vanavond. Best spannend om dan alleen te zijn.

Gisteren veel last gehad van het gas in mn lijf. Nu lijkt dat wat minder. Rechtop zitten is niet prettig dus ik lig veel. Pijn bestrijd ik met paracetamol.

Net met veel moeite (lees: in slakkentempo en steunend) de buitenbank ingericht als ziekenboeg. 


Voel me niet ziek maar zo'n kijkoperatie in je buik is niets niks. Nu merk ik pas hoe belangrijk je buikspieren zijn. 
Thee gemaakt, kiwi en water erbij. Haakwerk ligt klaar. 
Nu eerst bijkomen, ben er moe van. 


Dit is mijn uitzicht vandaag, de hele merelfamilie is op torrenjacht. Mooi gezicht. 


Fijne dag! 

vrijdag 27 mei 2016

The Day After

7:30 melden bij de afdeling Short Stay bij het ziekenhuis in Noord. Een jongeman op krukken met zijn moeder zitten er al. Mijn naam klinkt en door een nachtdienstzuster krijg ik mijn bed gewezen. Het is heel vreemd om nu zelf in dat bed te moeten na twee jaar in het ziekenhuis gewerkt te hebben op de revalidatieafdeling. Alles is herkenbaar maar om daar zelf te liggen is bizar.
Ik hoor de overdracht op de gang: "geen voedingsdienst, zo vervelend, nou ja, we zien wel hoe de dag loopt". Een jonge vrouw die tegenover me ligt. gaat als eerste naar de operatiekamer.
De verpleegkundige komt zich voorstellen; Monique, ik herken haar, ze was ooit klant van de groentewinkel waar ik als 18 jarige werkte. Zij herkent me niet in eerste instantie. Nadat ze met de arts een rondje heeft gemaakt langs twee dames die zijn blijven slapen komt ze mijn gegevens opnemen en de metingen doen. Helaas moet Michèl dan weg omdat er geen bezoek mag zijn en zij de dames gaat verzorgen. Ik heb dan nog een uur te gaan..... ineens overvalt de vermoeidheid me en ik val in slaap, Monique maakt me wakker.

10:00 rijdend richting OK vragen ze allerlei dingen en ik vertel over mijn nieuwe baan als docent verpleegkunde en dat ik een mooie casus ga schrijven over mijn belevenissen. Ze lachen en zeggen zich te gaan gedragen. In de voorbereidingskamer moet ik op een ander bed, krijg een mutsje op, een bloeddrukband om mijn rechterarm, een meter op mijn vinger om het gehalte zuurstof in mijn bloed te meten. Daarna rijden ze me "het theater" in. Mijn gynaecologe staat klaar en stelt me gerust. het infuus wordt ingebracht. Al die tijd ben ik heel kalm, sereen bijna. Ik onderga en registreer alles gelaten, de theorie ken ik goed, nu ervaar ik de praktijk.
De anesthesist zegt dat ik niet ineens 'weg' ben maar geleidelijk, het voelt alsof een olifant op je borstkas gaat zitten.

13:00 ik word wakker en zie de klok, zo laat al?? dat kan niet, er is vast iets mis gegaan. ik begin te huilen, wil rechtop, heb even paniek. Een verpleegkundige komt en stelt me gerust, de pijn is heftig en ik krijg een beetje morfine.

 Dorst en keelpijn. mijn stem is hees. Ik mag drinken en moet plassen.
Voor het eerst van mijn leven op een steek, wat is dat naar plassen. Alles voel je lopen, bah.
Rond twee uur ben ik weer op zaal. Oh ik lag al in mijn eigen bed, wat vreemd. (besef ik terwijl ik dit schrijf)
Met het hoofdeind iets omhoog lig ik daar, de verpleegkundige pakt mijn bril en mobiel, maar drukt me op het hart even te slapen. Dat lukt niet. Ik stuur berichten naar mijn lief en kinderen en hun vader, naar mijn vrienden. Alleen zijn is zo naar. Mijn overbuurvrouw slaapt diep.
Ik draai op links maar moet dat bezuren met stekende pijn rechts, oja, dat gas. Om overal bij te kunnen vullen ze je romp met gas, een deel persen zij er ook weer uit maar er blijft altijd wat zitten en dat doet echt pijn. De drie gaatjes in mijn buik helpen ook niet. Het potje met implantaten staat op het tafeltje, vreemde dingen.



16:00 de gynaecologe komt en vertelt dat ze helaas niet alles eruit heeft kunnen halen. links zit nog een stukje implantaat, verklevingen daar hielpen ook niet. Nu is het aanzien of ik er klachten van ga krijgen, zo ja, dan volgt een 'grote' buikoperatie. Laten we hopen dat ze geen last gaan geven, de pijn zat altijd rechts dus ik heb goede hoop.

Mich komt me halen met een rolstoel en in een taxi gaan we lekker naar huis, hij installeert me op de bank en geeft me alle liefde en een mooie armband, voor mijn nieuwe baan en als troost voor vandaag.

De nacht begint moeizaam door het gas maar met mijn benen op een stapel kussens is het te doen en ik slaap goed. Ik heb gedoucht onder begeleiding van Mich en lig nu op de bank.

Het is vreemd, net of mijn lichaam even niet de mijne is. mijn hoofd is kalm en rustig, dat is al winst.

dinsdag 24 mei 2016

To-do List

Deze week is een week met een lange to-do list met dingen die ik normaal niet doe.

Gisteren was een normale dag, gewerkt en 's avonds aan de studie.

De lijst begint vandaag en duurt 3 dagen

Dinsdag 24 mei
Röntgenfoto laten maken van mijn bekken, vanmorgen vroeg al laten doen.

Medicatieregistratie, gesprek met opnameverpleegkundige, gesprek met anesthesist.
Naar Inholland om een filmpje te maken samen met Haidy.

Woensdag 25 mei
Mijn liefje is jarig en de kinderen komen gezellig eten.
Gesprek met de coördinator van RocTop over mijn sollicitatie en de formatie.
Lesgeven aan niveau 4 over de wetten en de kwaliteitscirkel van Deming.
Het ziekenhuis bellen hoe laat de operatie plaats gaat vinden.

Donderdag 26 mei
Op deze dag word ik geopereerd. Bijna 4 jaar geleden heb ik een sterilisatie ondergaan met de Essure methode. Hierbij zijn er nikkelen veertjes ingebracht in de eileiders, waarna er weefsel omheen groeit en er geen eitjes meer door kunnen.Sinds de plaatsing heb ik vage klachten van allerlei aard.
In maart zat ik bij de huisarts met allerlei vervelende dingen, ik vroeg toen of het iets te maken kon hebben met de Essure veertjes. Drie dagen later was er bij Radar een rapportage over de Essure methode en mijn ogen gingen open. Op de website Essure Problemen Nederland  vond ik verhalen van dames met herkenbare verhalen en klachten. Zij hebben een lijst met klachten samengesteld en ik kon er 26 aanvinken.
Direct heb ik een afspraak met mijn gynaecoloog gemaakt en 26 mei is dus de dag dat ze eruit gehaald worden. Vanmorgen heb ik ze zien zitten op de röntgenfoto, links ziet er nog normaal uit (een mooi boogje), rechts is net een krammetje, helemaal krom, rechts zit ook de pijn.
Via een kijkoperatie worden de eileiders verwijderd, hopelijk met veertjes en al.
Ik vind het heel spannend want ik ben nog nooit onder narcose geweest en heb nooit een operatie ondergaan. Maar ik heb goede hoop dat de klachten (deels) verdwijnen. Mijn lief heeft een passing van zijn trouwpak, beide zijn we bezig met de toekomst.

Kortom een spannende week waarbij ik flink uit mijn comfort zone moet.
Ik hou jullie op de hoogte.





zaterdag 21 mei 2016

Ander gezicht

Toen ik gisteren na een dagdienst naar huis fietste waren mijn gedachtes:
Ik ga gelijk naar bed.
Ik haal wel een patatje of ik eet niet. 
Oh nee ik moet nog een projectplan schrijven. Pffff ik ben moe. 

Ik ben niet naar bed gegaan maar heb even in de tuin gescharreld. 
Halverwege de snackbar ben ik omgedraaid en naar de supermarkt gegaan. 
Ik heb een ovenschoteltje gemaakt met tortelini, tomaat, courgette, ham en room. 
Ik heb met collega-docent S de inhoud van onze lessen besproken. 
Ik heb dat projectplan geschreven. 
Ik heb een cappu voor mezelf gemaakt. 

En als beloning mocht ik van mezelf mijn blog aanpassen. 
Rustig en licht is ie nu. Overzichtelijk en met tips voor jou in de zijbalk. 
Onze muurschildering aan de rechterkant. 

Toen mijn lief thuis kwam zat ik klaar met wat lekkers en een koud biertje. 

Achteraf was het een fijne vruchtbare avond, vanmorgen heb ik heerlijk uitgeslapen en de nacht was ook rustig. 
Ik ga dit weekend in met een nieuw gezicht, uitgerust dus. 

Fijn weekend iedereen! 

donderdag 19 mei 2016

Tears of joy

Gisteren was een spannende dag, mijn eerste les als docent-in-opleiding voor een groep mensen die mijn leeftijd zijn en ouder. Die nog meer jaren in de (ouderen)zorg werkzaam zijn.
Jonge mensen die sneller leren dan ik en de groep bestond uit 20 mensen. 

40 ogen die je aankijken, ik kan je vertellen, dat is doodeng. 
Ik was dan ook echt nerveus. 

Samen met collega-docent was de les stap-voor-stap voorbereid, maar toch.....
Mijn stem bibberde, de stift in mijn hand draaide rondjes. 

Na een tijdje brak het ijs en was er zelfs ruimte voor humor en informele gesprekjes. Er kwam een andere sfeer, een fijne.

Achteraf kreeg ik alleen maar positieve feedback! 

Ik stond te stuiteren in de docentenkamer! 

'S avonds op de bank kwam de reflectie, en vloeiden de tranen van ontlading en blijdschap.

Het volgen van deze opleiding en het lesgeven voelt als thuiskomen, zo fijn. Ik hoop echt dat ik aangenomen word. 

Nu onderweg naar college, de spons is leeg en klaar om weer vol te lopen met informatie. 



Fijne dag! 


zondag 15 mei 2016

Kraamtuin

Of het een jongen of een meisje is, weten we niet.
Wel hebben we het hele proces kunnen volgen, in geluid en beeld. 

Eerst was er de Merel-man, luid zingend in zijn boom. Elke ochtend en avond zong hij zijn vrouwtje toe. 
Zij scharrelde tussen de plantjes op de grond. 



Daarna kwam het dagelijkse ritueel, man zoekt worm of pissebed, vliegt weg, vrouw landt en zoekt worm of spin, vliegt weg. Luid gepiep steeg op bij de muur van de buren als pa of ma aan kwam net een bek vol lekkers. Het nest was niet te zien maar al snel wisten wij de locatie door het gepiep. 

Na twee weken voederen kwam ineens een bruin bolletje mee met vader onze tuin in gefladderd. Kort staartje, bruin en een randje bij zn bek. 


Onze tuin is nu kraamkamer, vader en jong blijven dichtbij elkaar, vader zoekt eten en voert zijn kind, prachtig gezicht. Aangezien vader niet bang is voor ons en tot dichtbij de deur komt, zien wij bolletje ook van dichtbij. 

Moeder hebben we niet meer gezien, het gepiep is gestopt dus waar ze nu is, geen idee.

Wij houden rekening met 'onze baby', we komen voorzichtiger de tuin in, laten gewied onkruid op een hoopje liggen want de insecten zitten daar juist in. 

We genieten van de kraamtijd, beschuit met pissebedden voor de hele buurt! 


Op dezelfde plek als zijn vader! 



woensdag 11 mei 2016

Aan de bak

Gisteren weer college gehad na de voorjaarsvakantie en de neus weer op de feiten!
Ik moet flink aan de bak! 
6 vakken waarvan maar 1 schriftelijk tentamen, de rest allemaal inlever-opdrachten die er niet om liegen, pakketten vol moet je aanleveren.

Lesplannen, workshops, filmpjes, observaties, reflectieverslagen.....

Vanmorgen een goede start gemaakt met het vak Maatschappelijke Vraagstukken, hiervoor moet je twee workshops maken, ik heb het onderwerp WMO/WLZ. 
Ook de voorbereiding op de lessen die ik ga geven aan een BBL Verpleegkundigen groep krijgt vorm dankzij een collega-docent die de lessen ook geeft aan een paralel-klas. Volgende week start ik daarmee, spannend. 

Vanmiddag zijn Mich en ik lekker de stad ingegaan, nog even genieten van het mooie weer. 



Nu zitten we buiten in onze tuin, Mich  verzorgt de planten en ik lees nog een artikel voor de college van morgen. 
Fijn dagje zo x 

maandag 9 mei 2016

36 tinten groen

Ik heb me vanmorgen niet laten verleiden door de tuin waar volgens een bewoonster 36 tinten groen voor kunnen komen.

Direct aan tafel achter m'n laptop en de boeken was vandaag het plan en het is me gelukt. Eindelijk weer die map open en een verslag uitgewerkt. 

Alle vakken van deze periode doorgenomen en de toetsingscriteria en -data bekeken. Een to-do-list gemaakt en artikelen gelezen. In mijn agenda een planning gemaakt.



Orde en overzicht heb ik nodig anders komt de paniek om de hoek kijken. 
De komende maanden zijn al hectisch genoeg, eind mei een operatie (daarover later meer), uitsluitsel of ik aangenomen ben voor schooljaar 2016-2017 bij Roc Top en dan ook nog tentamens en afsluiting van studiejaar 1-2 bij Inholland.

Morgen weer college en weer strak aan de studie. 
Nu is het tijd voor een cappu en nagenieten van de gezellige avond met de kinderen en mijn lief, straks weer werken in de Rijp van 14:45-23:15. 
Tja, ook nog.....

woensdag 4 mei 2016

Vakantie

Ik heb vakantie van school en stage en dacht die dagen te gebruiken voor school en stage.
Niet dus. 
Ik probeer het wel, boek open op schoot, map uit de kast, maar ik doe er niets mee. 
Hoofd wil niet, ik lees maar sla het niet op, hoofdpijn produceert ie wel helaas.
Handen willen wel en lijken hoofd te hebben uitgezet. 
Haken, schilderen, knutselen. 
Zou dat nou mijn vakantiestand zijn? 
Vanmorgen kralen geregen, heel veel. 
Dinsdag weer college, dan gaat mijn hoofd echt op standje AAN! 

Zie hier de productie van vandaag: 


De yinyang windgong die ik jaren geleden van mijn kinderen kreeg was kapot, nu met kleurige kralen weer als nieuw. 



Een spiraal van kleur die draait in de wind. 


Mijn eerste dromenvanger, wat een gepriegel! 

Ik ga even echte dromen vangen, dutje horizontaal! Fijne vakantie hoofd!! 



dinsdag 3 mei 2016

La vita e bella

Het leven is mooi en dat zit 'm kleine dingen.
Het plaatsen van een hek, het maken van een muurschildering in de tuin. 


zondag 1 mei 2016