dinsdag 20 december 2016

Dochterliefde

Dat je dochter tijdens d'r werk deze in haar handen heeft en denkt:'Hier is mijn mama gek op.'

Heerlijk! 
Dank lieve dochter xx 

donderdag 15 december 2016

Itis

Als ik niet al gestikt ben door het hoesten door de luchtweginfectie, dan ga ik dood van verveling. 

Energie is nihil, concentratie nihil. 
Op non-actief tot zondag. 
Mis actief zijn. 
Mis mijn kinderen. 
Mis het sociale.

Kom op kuurtje, doe je ding! 
Kan ik ook weer wat doen! 

maandag 12 december 2016

Offensief

Paracetamol: 4x daags 2
Acetylcysteïne: 2x daags 1
Tonsiotereen: vaak!
Thee veel en veel
Rust
Jus d'orange
Grog 1 hele beker (wat is dat goor)
Warme douche
Deken en dikke sokken
Liefdevolle verzorging door Mich 

Vandaag om 14:00 de LKT doen (zie vorige blog) 

Daarna mag ik instorten, nu nog even niet. 


zondag 11 december 2016

Not my december

Mag het heel snel januari zijn, eigenlijk nog liever maart. 

Na alle emotionele dingen (zie vorige blog) is nu het lichamelijke aan de beurt. 

Door mijn werk als verpleegkundige kom je nogal wat aandoeningen tegen, gelukkig blijven de meesten daar achter. 
Nu bleek ik, samen met een aantal collega's, toch aantrekkelijk en kregen wij iets mee naar huis. 
Het staat in de plaatselijke krant dus een groot geheim is het niet, wel een taboe. 
Schurft is een woord dat je niet zomaar op tafel strooit. 
Smeren met speciale zalf, kleding 72 uur in afgesloten zakken, alles wassen op 60 graden en ga zo maar door.....
Dood aan die kleine schijtbeestjes! Sorry voor mijn agressie. 

Vrijdag voelde ik mijn keel pijnlijk worden, 
zaterdag hoesten, keelpijn, rillen, trillen, niezen, Koud/warm, spierpijn en ga zo maar door. 

Daar gaat je weekend. Zo frustrerend. 
Morgen moet ik de Landelijke Kennis Toets maken, als je dat niet haalt, kan je geen docent worden. Punt. 
Ik kan absoluut deze poging niet missen. Ik moet erheen. 
Gewapend met zakdoeken, paracetamol, keelpastilles en in een dikke trui ga ik ervoor. 

Ik laat me niet klein krijgen, maar ga nu wel nog even slapen onder mn dekentje....


maandag 5 december 2016

Music was my first love

Uitersten maar met dezelfde inhoud. Liefde en muziek.

Vrijdag hebben we afscheid genomen van onze vriend Rob, het nummer 'Niemand in de stad' van De Dijk dekte de lading. 
Na de crematie was iedereen in de stad en dacht aan hem. 

Zaterdag weer een afscheid, met het nummer 'Free Bird' knalden mijn 5 vrienden van 'Southern Train' een eind aan 5 jaar samen optreden, touren en liefhebben. Hechte vriendschappen blijven over. 

Gisteren een bijzondere afsluiting van dit onstuimige weekend. Aan tafel met de 5 belangrijke mensen uit mijn leven. Michèl, mijn kinderen Koen en Nina en hun vader Dieter. 
SinterKerst editie 1 kwam met heerlijke soep, mooie cadeaus en gezelligheid. 
Michèl en ik kregen van Dieter het Top2000 Quiz spel. 
Tijdens een ronde kwamen De Dijk en Lynyrd Skynyrd ook voorbij. 

De cirkel is rond. 

maandag 14 november 2016

A night like this

Gisteravond zag ik The Cure live optreden, mijn dochter stond rechts naast me.
Mijn jongere ik stond links. 30 jaar geleden huilde mijn jongere ik bij dit nummer, tranen van eenzaamheid en boosheid. Gisteren huilde ik weer, nu van dankbaarheid en afsluiting. Ik trooste de boze, eenzame Emma, het is goed. Deze songtekst verwoord 30 jaar zoeken. Ik heb haar gevonden.


The Cure
Say goodbye on a night like this
If it's the last thing we ever do
You never looked as lost as this
Sometimes it doesn't even look like you
It goes dark
It goes darker still
Please stay
But I watch you like I'm made of stone
As you walk away

I'm coming to find you if it takes me all night
A witch hunt for another girl
For always and ever is allways for you
Your trust
The most gorgeously stupid thing I ever cut in the world


Say hello on a day like today
Say it everytime you move
The way you look at me now
Makes me wish I was you
It goes deep
It goes deeper still
This touch
And the smile and the shake of your head.

I'm coming to find you if it takes me all night
Can't stand here like this anymore
For allways and ever is allways for you
I want it to be perfect
Like before
I want to change it all

I want to change

dinsdag 1 november 2016

Nekslag

Al sinds de zomer heb ik pijn in mn nek, allerlei oorzaken bedacht: tocht, stress, verkeerd kussen, nieuwe werkplek, andere werkhouding, sportschool, geen rust nemen.....

Een aantal behandelingen bij de sportfysio hielpen.....kortstondig. 

Zaterdag schoot 'het' erin en zat mijn hoofd vast. Alsof de lagers eruit zijn gehaald en de smeerolie opgedroogd. 
Gisterochtend heb ik alleen medicatie gedeeld en dat was al pijnlijk genoeg. Gisteravond zat ik te janken op de bank, de pijn is vreselijk, de midalgan en pcm hielp niet. In opdracht van mijn begeleider en collega Herman moest ik me ziekmelden, per direct via de whatsapp. 

's Nachts in bed moest Mich me omrollen en hield ik met twee handen m'n hoofd vast. Vanmorgen heb ik direct de huisarts gebeld. 
Ik ging de praktijk uit met diclofenac voor overdag en diazepam voor de komende 3 nachten en een verwijzing voor de neuroloog omdat ze een nekhernia vermoed. 

Ik ben hier letterlijk en figuurlijk ziek van. 
Ik haat ziek zijn, ik heb morgen een tentamen dat ik niet kan missen. Ik heb werk dat op me wacht, bewoners die de dupe zijn van onderbezetting, leerlingen die hun mentor nodig hebben. 
Ik heb een kappersafspraak afgezegd, er moeten nog Save the Date kaarten geschreven worden, een haakwerk ligt in hoek van de bank, lukt allemaal niet met die zere nek. ik haat nietsdoen en mijn lichaam dwingt me daar nu toe. 

Ik lig op de bank met mijn aantekeningen op schoot en ik baal! 

Iedereen zegt dat ik rust moet nemen......aarrgghhhh.......ik ga het proberen. Nu ben ik gefrustreerd. 
Wat een nekslag. 

zondag 30 oktober 2016

Sundaymorning Work-out

De wekker gezet om te ontbijten, uurtje wachten en de sportschool in. 
Het was er nog druk ook! 

Fase 2 gestart, minder bewegingen maar flink zwaarder. 
Tussen de 20-30 kilo duwen en trekken, 12+2 keer binnen een minuut. Tussendoor ook nog 4 min fietsen en 4 min crosstrainer. 
Echt even lekker! 

Na het douchen een andere work-out die ik dagelijks doe. 
Aangezien ik het niet erg vind om mezelf bloot te geven deel ik onderaan de foto's met jullie. 

Straks met Nina naar Weird Closet, verder met mijn trouwjurk-plan. Ik heb er zin in! 

Hier 
De 
Foto's
Schrik 
Niet! 



zaterdag 29 oktober 2016

New life

De zon deed me mijn lederen jasje weer pakken, op een strak wollen jurkje warm genoeg, hoed op en klaar. 

Een paar jaar geleden kocht ik dit lederen jasje voor €5 bij de kringloop. 
De mancheten hebben al een paar 'stop'beurten gehad. 



Vandaag kreeg ik het idee om even langs onze schoenmaker te lopen, hij voelde aan het leer en verkocht me een flesje 'lederkleurcrème' 

Plastic handschoenen aan, vuilniszak op tafel en smeren maar. 

Zie hier het verschil en eindresultaat



Nu lekker de stad in met mijn nieuwe lederen jasje van €17,50 hihi



zondag 23 oktober 2016

Weekrol

Als docent had ik herfstvakantie, als student een studeerweek, als verpleegkundige een volle werkweek, als moeder was ik model en als bride-to-be vormgever van onze trouwkaarten. Als partner had ik trek in cake. 

Zo veel rollen in één persoon. 

Aan m'n leerlingen heb ik even niet gedacht, de inlevertentamens zijn klaar en zitten in de digitale brievenbus van Inholland. Nu blokken voor de schriftelijke toets over 'Diversiteit'. 

Met een minimale bezetting maar gezellige collega's 5x4 uur gewerkt in De Rijp. Hard gewerkt en soms gemopperd maar het was ook wel gezellig. 

Mijn kinderen heb ik deze week 1x gezien, het weinige went, ons contact is beter dan ooit. Koen was mijn kapper bij zijn stage, Nina kwam fijn bankhangen en eten bij ons. 

Onze 'Save the Date' kaarten zijn bijna klaar. In januari gaan ze op de post. Leuke handgeschreven kaarten zijn het, ben er best trots op. 

Nu ga ik genieten van koffie en cake, die mijn lief heeft gekocht. Studieboek ligt op schoot, af en toe ff een stukje lezen....

Fijne 'normale' week! 

dinsdag 18 oktober 2016

Voor het echie!

Mijn ene kind zat achter me op de rand van de bank, gewapend met borstel, kam en heel veel speldjes. 

Mijn andere kind zat schrijlings op mijn schoot met een hand vol 'onzichtbare' make-up. 

Uren hielden ze dit vol, ruilden van plek en begonnen weer opnieuw. 
Mijn haar stond alle kanten op, mini-vlechtjes en speldjes erin. 
Mijn gezicht werd steeds schoongepoetst en opgemaakt. 

Heerlijk die kleine vingertjes op mijn wangen en in m'n krullen. 

Straks staat mijn zoon achter me en zit ik in de kapperstoel bij zijn stageplek. 
Mijn haar krijgt een nieuwe kleur. 



Ik ben trots op mijn zoon, hij vind zijn weg, vind zijn passie en volgt zijn hart. 
Soms is de weg hobbelig, maar met de hulp van zijn vader, Michèl en mij komt hij er wel. 
Model zijn is mijn manier om hem te steunen en om hem te laten zien dat ik in hem geloof. 

Mijn zoon komt eraan, Vidal, step aside!!


Update: 


Resultaat: 


zondag 16 oktober 2016

Benjamin Button

We zijn net thuis van de sportschool, we hebben samen de Milon ronde gedaan bij HappyBodies hier in het dorp. 

Ik sport om me lekker te voelen en om een strakker lichaam te krijgen. Ik hoef niet superdun te zijn, wat er zit is prima, als het maar niet lubbert. 

Aangezien de metingen alweer een tijdje geleden waren gedaan, was ik wel weer benieuwd. 

Gewicht is hetzelfde, vetpercentage iets verhoogd, bmi verlaagd. Al met al ben ik tevreden want mijn kleding zit goed en ik voel me mooi en sterk. 

Waar ik wel een grijns van krijg is het compliment van de computer die alles berekend: die zegt dat ik het lichaam heb van een vrouw van 29! Haha

Michèl was ook nieuwsgierig, vooral naar dat laatste! 
Hij heeft het lichaam van een 35 jarige! 



Hebben we samen ineens nog meer jaren voor boeg! 

Drukke stilte

Het is druk in mijn hoofd dus daarom blogger-stilte.....

Lessen maken, tentamenstukken schrijven, studeren, planningen, leren, sporten en ook nog een sociaal leven....

Moeder, liefje, dochter, collega, vriendin.....

Student, docent, mentor, verpleegkundige.....

Passen en meten.....

Ik ga slapen

Punt


woensdag 5 oktober 2016

Bicycle Race

Gisteren stond ik even raar te kijken. 

Vrijdag was het nog een plein vol fietsen, waar ik de leenfiets van collega Herman in mijn haast tussen de andere fietsen neerzette, op slot deed en naar de trein snelde. 

Gisteren was het plein leeg, op een man in gemeente Amsterdam kloffie na. 
'Heb u de borden niet gezien, mevrouwtje?'
Welke borden? Ik zag ze nog niet. 
2 meter hoog, tussen het groen, stonden borden. Geen fietsen plaatsen bla bla....nieuwe ondergrondse stalling....bla bla 

'En nu?', vroeg ik de beste man.
Er kwam een heel verhaal waarvan ik alleen Sloterdijk en 60 euro onthield. 

Ik baalde enorm, Herman had me de fiets te leen gegeven voor mijn ritje tussen bushalte en school. En die stond nu 'am arsh der Welt' op een industrieterrein. 

Herman was weer mijn redding, hij is met metro, bus en benen afgereisd naar het gemeentelijke fietsdepot en is teruggefietst naar school. 

€22,50 was de prijs om de fiets terug te krijgen. Die heb ik Herman betaald, en met de woorden 'Zo, nu is ie van jou' kreeg ik de bon en fiets! Haha
Dat ophalen doet ie niet meer! 


Ik voelde me echt schuldig. 
Nu staat de gouden fiets in de nieuwe ondergrondse stalling bij station Zuid, vast aan een rek. Dat gebeurt me niet nog een keer! 


Zie je tussen station Zuid en Rai een blije juf op een gouden fiets met rode fietstassen, dan weet je dat ik dat ben! 

Lieve Herman, dank dank!!! 





zaterdag 1 oktober 2016

Dochter

Gisteren was ik bij de receptie van Hans, mijn mentor van bijna 30 jaar geleden, hij nam afscheid van het onderwijs. 
In het huis ,waar ik als bange 14-jarige heb gelogeerd toen het thuis escaleerde tussen stiefvader en mij, ontving hij zijn gasten. Het is voor mij een veilige plek.

Het was een fijn samenzijn met docenten en oud-leerlingen. Een aantal mensen ken ik, door de jaren heen heb ik ze ontmoet bij Hans en Gerda. 
Meneer Heevel, van wie ik Engels kreeg, werkt nog bij het Lorentz. Nu mag ik hem Ton noemen, we zijn nu tenslotte ook collega's. 
Samen met Ton


Ook was daar een oud-leerling, Sergio, die net als ik veel steun had aan de begeleiding van Hans, en ook hij is nu docent. We bleken uit dezelfde wijk te komen en veel raakvlakken te hebben. 
Toch iets met 'voetsporen'......leerling wordt docent....

Hans stelde mij steeds voor als zijn aangenomen dochter, ik ben daar erg trots op. Niet in de laatste plaats om mijn 'broertje' Henning, die ik als baby mocht vasthouden. Hij is in Arnhem een bekend persoon/producer/muzikant in de rapscene. Zelfs met SnoopDogg heeft hij samengewerkt. 

's Avonds was ik mijn moeders dochter, ik logeerde bij haar. We hebben bijgepraat over van alles en nog wat. 
Vandaag zijn we gaan winkelen en lunchen, gezellig in Arnhem Centrum. 
We hebben heerlijk de kringloopwinkel geplunderd, onze gezamenlijke liefde. 
Met een paar mooie schatten gingen we weer richting station. 
Schat van het Leger des Heils


De hangplek op het station van de meiden van De Drempel is niet meer te vinden. Het meisje van toen is daar ook niet meer te vinden, die zit in mij en is niet meer bang. 

Mama, Hans, Gerda en Henning, Ton en Sergio,  het was een fijn home-coming weekend xx 



maandag 26 september 2016

Walk-in

Ons huis is klein, ongeveer de maat van een woonboot(je) op het droge. 
Onze slaapkamer is ook klein en we groeien uit onze voegen....

Als we getrouwd zijn en ik klaar ben met m'n opleiding gaan we op zoek naar een 'grote-mensen-huis'. 

Tot die tijd moeten we slim met de ruimte omgaan. 
Op naar de Fixet, we zijn vaste klant, onze gegevens kennen ze uit hun hoofd. 

Gewapend met onderdelen en zijn boormachine is Mich aan de klus gegaan. 

We hebben nu een walk-in closet/bedroom 😉
Aan weerskanten van het bed heeft Mich buizen aan de muur gehangen:

Michèl heeft een colbert-fetish. 

Ons bed

Mijn jurken, colberts en onze schoenen. 

Wij zijn klaar voor de herfst! 



donderdag 22 september 2016

P

Vandaag was de uitreiking van iets waarvan ik vorig augustus de betekenis niet eens kende. 

De afkortingen vlogen die eerste weken om je oren: 
P
EC's
BSA

Geen idee! 
Nu weet ik dat ik voldoende EC's heb gehaald om m'n P te krijgen en een BSA te vermijden! 

Onder de foto's staat de uitleg van de afko's 

The Girlzzzz

P=Propedeuse
EC=European Credit (studiepunten)
BSA=bindend studie advies





dinsdag 20 september 2016

Essure, terugblik

Bijna 4 maanden geleden alweer was de operatie
4 maanden ben ik klachtenvrij! 

Sinds de Essure sterilisatie implantaten eruit zijn heb ik geen pijn meer in m'n lijf, geen obstipatie, moodswings en extreme vermoeidheid meer. 

Mijn lijf is weer van mij! 

Ik voel de pijnlijke eisprong niet meer, mijn menstruatie is 'normaal' vervelend. 
Wat een heerlijk gevoel. 

450 Nederlandse vrouwen hebben klachten door sterilisatiebehandeling

Bovenstaand artikel stond laatst op Nu.nl. 

Ik ben er nu echt van overtuigd dat al die klachten van de Essure kwamen en ben blij dat ik er vanaf ben. 

I am free and I am me!!! 

Herken jij jezelf hierin? Ga dan naar www.essureproblemen.info 

maandag 19 september 2016

Bruidsjurk

Gisteren heb ik de eerste stap gezet naar het vinden van mijn trouwjurk.

Vorig jaar zat ik avonden achter elkaar op Pinterest en Instagram. 
Ik kreeg heel veel inspiratie maar ook deceptie, die prijzen!!!

Ik liet het idee van een geweldig mooie jurk varen en keek meer naar cocktailjurkjes....met een paar accenten kon je daar best een bruidje van maken. 

Met dat idee ging ik weer zoeken en vond Weird Closet, hier in Haarlem. 
Zij maken 'bruidsmode op maat voor ieder budget'. 


Ik bekeek al hun foto's op social media, las over hun werkwijze en besloot een afspraak te maken. 

In de Raakshalle ontmoette ik gisteren Daniëlle Raar (Weird in het Engels😉) 
en haar moeder Mona, zij hebben daar hun winkel met proefmodellen, schoenen, sluiers...
In een heel fijn -ook soms emotioneel-  gesprek vertelde ik mijn verhaal. 

Tijdens dit gesprek werd duidelijk dat dromen uit kunnen komen. 
Na een hele gezellige pas-sessie kwam mijn jurk tot leven. 

In december gaan we verder met stap 2, mijn maten worden gemeten, alle details gekozen en dan 'bestel' ik mijn jurk. 
Deze word in hun atelier gemaakt en dan volgt een pasronde. 

Spreekt dit concept jou ook aan? 
Bij Weird Closet mag je gewoon de proefmodellen passen, zo krijg je een idee wat je staat en wat niet. 

Voor het korte jurkje op de foto ben ik 20 jaar te laat...

Ik ben zo blij met Weird Closet, was het maar vast december......

Daniëlle en Mona, bedankt alvast! 

www.weirdcloset.nl 



vrijdag 16 september 2016

Zoek de verschillen

Gisteren gaf ik les aan eerstejaars bol leerlingen. Van de 22 waren er 6 leerlingen die ooit 'aan het bed' hebben gestaan. 
De les ging over hygiëne. En dus ook over ontlasting, urine, incontinentiemateriaal, grensoverschrijdend gedrag, luiers en nog meer van dat. 

De kreten van afschuw waren niet van de lucht. De meesten hebben nog nooit een ander mens aangeraakt of gewassen. Soms een klein zusje of broertje maar zeker geen bejaarde en zeker ook geen vreemde. 

Ik begon de les met onderstaande foto met als opdracht: Zoek de verschillen


Hee, zijn dat uw handen, juf??
Ja dat klopt. 
We zien ringen, nagellak, horloge en blote handen. 
Waarom deze foto? 
Mensen die in de zorg werken, sttt laat je buurvrouw/man ook even nadenken. 

Hygiëne

Handen in de zorg en handen privé. 
Blote handen om beschadiging van de oudere tere huid te voorkomen, vanuit hygiënisch oogpunt. Ter bescherming van je eigen handen. 

Het was een geslaagde les. 
De nagelstudio's gaan het druk krijgen. 

20

20 jaar geleden stond ik achter de bar bij OG, de voetbalclub waar Dieter speelde. 
Krampje hier, biertje tappen, weer een krampscheut. 
Dieter stond op het veld, later zat hij met zijn team en aanhang te genieten van de - door zijn toenmalig hoogzwangere vrouw- getapte biertjes. 

Onderweg naar huis, op de fiets, nog een krampje. Als avondeten patat en een frikandel. 
Om 22:00 ging ik naar bed, de aanstaande vader bleef met zijn broer nog tv kijken. 

4 uur later werd ik wakker en wist dat ik ging bevallen. Dieter geloofde me niet, ik moest tenslotte nog 3 weken. 
Ik kon hem overtuigen dat het kwam en hij was direct wakker en nuchter. 

Nadat de verloskundige via de telefoon aan mijn ademhaling had gehoord hoe ver ik was, begon het hele circus echt. 
Marlijna Schultz had dienst en nam stagiaire Christiane mee, een Duitse jongedame, wat een toeval (Dieter is half Duits)
De weeën begonnen rond 04:00 uur en om 06:05 hield ik mijn zoon in mijn armen. 

Konrad Benjamin Lucas

2470 gram en 41 cm 

Prachtig mooi mannetje. 


En nu een prachtige, mooie man van 20 jaar. 
Hij is mijn firstborn, mijn muisje, mijn liefde. Mijn zoon.
Ik hou van jou, Koen. 
Je mama 


dinsdag 13 september 2016

Speeddate

Vanmorgen om 8:45 was het allereerste mentoruur met 'mijn' leerlingen. 
Niet geheel compleet, en sommige aanwezigen nog moe van het offerfeest. 
Beter moe dan niet. 

Eerst een rondje terugblik op de eerste week en lessen. 'Nu begint het echte' zei een dame. Vooral anatomie scoorde hoog op de enthousiasme ladder. Collega G zal dat leuk vinden. 

Ik had twee werkvormen voorbereid, maar 'leerklimaat' viel af omdat de groep niet compleet was, omdat ik 5 gedragsregels wil laten voortvloeien uit deze werkvorm is het wenselijk dat de meesten er zijn. Volgende week staat deze op de planning, hopelijk is de groep dan groter. 

De andere werkvorm was 'speeddate', op een A4 stond een tabel waarin de leerlingen allerlei dingen over hun klasgenoot moesten invullen tijdens een 'date'. Het enthousiasme was groot en de les levendig. De leerlingen wisselden steeds van gesprekspartner, sommigen klikten en bleven kletsen......Er werden gemeenschappelijkheden gevonden, lijntjes gelegd, contact gemaakt. 
Met een diversiteit van 16 tot 29 jaar, ervaring en levensfase is het belangrijk dat ze elkaar leren kennen om zo samen te kunnen werken. 

Het was erg leuk om zo te starten met deze groep, ook de drie individuele mentorgesprekken waren open en puur, ik ben trots op vandaag! 

Trots op mijn dames en 1 heer! 

Speeddaten, we zouden het allemaal eens moeten doen, gewoon op straat of in de metro, al was het alleen maar om te zeggen: ik zie jou. 

vrijdag 9 september 2016

Energie

Nieuw ritme qua opstaan
Nieuwe route fiets-bus-metro
Nieuw gebouw met veel ruimtes 
Nieuwe collega's, leuke nieuwe collega's
Nieuwe werkhouding
Nieuwe zelfstandigheid
Nieuwe planning
Nieuwe verantwoordelijkheid
Nieuwe namen
Nieuwe gezichten
Nieuwe verhalen
Nieuwe energie
75 nieuwe mensen ontmoet in 1 week

Nieuw aandachtspunt: grenzen stellen

Ik geef, 75 mensen hebben stukje van mijn energie. Ik lig in bed en ben moe. 
Voldaan, gelukkig maar moe. 

Nieuwe inzichten komen op. 

Morgen en zondag even terug naar het 'oude' maar met nieuwe blik, zal even vreemd zijn... 

Ik ga slapen....

Early Morning Subway Station


Every day is a journey

donderdag 8 september 2016

Vakantie-moment

Vanmiddag na het werk hadden we spontaan een do-mi-bo bij de Flap met Myra, Martine, Peter, Niels en Hero. De laatste is de herder van Myra. 

We zaten buiten op het terras bij te praten met Myra en Martine (en Hero) 
over de vakanties.  
De tijd verstreek en de do-mi-bo werdt een do-av-pa, een donderdag-avond-patatje -gehaald op de hoek- op het terras van café de Flapcan, eigenaar Peter vindt dat allemaal prima. 

Myra benoemde onze 'vakantie-momenten', waar ze blij van word. 

Wij proberen elke dag een 'vakantie-moment' te hebben, een kopje koffie bij de Italiaan, een citroentaartje in eigen tuin, een bezoek aan de opera Carmen....noem het maar. 

Myra en Martine, bedankt voor het vakantie-moment van vandaag, we hebben heerlijk samen met jullie 'de dag verlengd'. 

Nu genieten we van de lp 'Carmen' die we gisteren bij Stijlloods vonden, samen met 4 prachtige jurken.....kopje koffie erbij....


zondag 4 september 2016

Carmen&Goethe

Gisterochtend zaten we op het terras van de PastaBox aan koffie en gebak, Italian style. Een flauw zonnetje scheen maar was toch warm. 
Mijn liefde las een krantje over Italië, ik keek door de lens naar hem

's Avonds gingen we bepakt met kussentjes en een dekentje onderweg, de regenkleding hadden we al aan. 

Aangekomen bij Openluchttheater Caprera in Bloemendaal kregen we ook nog een poncho, voor het geval dat. 

De muzikanten kwamen op en werden voorgesteld door de Grande Dame van de avond Tania Kross, van rechts naar links: klassiek piano, fluit, viool, spaanse gitaar, flamenco danseres en zangeres, cajon en piano. 
We waren bij de Opera Carmen, revisited. 
Twee werelden samen gebracht, opera en flamenco, geweldige mix van zang en dans, ingetogen en sensueel, teer en meeslepend. 

De regen kwam en viel, tijdens de voorstelling deerde het me niet, daarna was het zo heftig dat het water in m'n laarsjes liep. 



De voorstelling doet me ook denken aan de inleiding in het boek van Goethe, waarin de reis naar Italië ook omschreven wordt als:

'een algemeen symbool van den innerlijken ontwikkelingsgang van den mensch van het Noorden dient te worden verstaan, die door deze ontmoeting met een zuidelijke natuur en levensvormen eerst waarlijk tot zichzelven komt' 

Carmen en Goethe, mijn gezelschap dit weekend, ik voel me bevoorrecht. 

zaterdag 3 september 2016

Goethe

Een tijdje geleden was ik bij de expositie 'Reiskoorts' in Museum De Hallen, hier in Haarlem. (Zie blogpost 'Zelfzorg') 

Daar werd ik geraakt door een prachtig schilderij van Rome. Instant heimwee. 

Ook heb ik een tijdje staan kijken naar tekeningen, geinspireerd op het boek 'Reis naar Italië' van Goethe. 
Dat boek ligt nu op mijn schoot. 



Ik ben er vandaag in begonnen, het pakt me direct, de schrijfstijl van Goethe is zo beeldend, het voelt alsof ik naast hem in de koets zit. We spreken van het jaar 1786. 


Hij vertelt over het landschap, het weer, flora en fauna. Lange volzinnen die me doen glimlachen, regelmatig lees ik stukjes voor aan Michèl, die dat niet erg en zelfs prettig vindt. 

Ik ga met Goethe mee op reis naar mijn favoriete land, naar de stad van mijn dromen. 

Ik ga lezen...en geniet van het geluid van het wielrennen op de achtergrond, van de lekkere hapjes die voor me staan en van de rust en liefde die Mich uitstraalt. 


Fijn zo....


vrijdag 2 september 2016

Schoolbus

Vanmorgen stonden op het station twee jongedames te wachten op de 346. Hun haren strak in een knotje, een tas op wieltjes in hun hand. 
Ze spraken over de studio waar ze heen moesten. 'Leerlingen van de dansschool van Lucia Marthas?', vroeg ik me af. 

Ik bekeek de andere passagiers en bedacht dat het meerendeel naar een  van de scholen ging die op de route ligt. 
Om er te werken of om een studie te volgen. 

Ook ik neem deze bus om naar school te gaan, 3 dagen om te werken en 1 dag om naar college te gaan. 
Ik lees wat, doezel een beetje, kijk naar de opkomende zon. 
4 dagen per week neem ik de 'schoolbus' 

Jammer dat ie niet geel is....

maandag 29 augustus 2016

Nails!

Op mijn 16de ben ik fulltime gaan werken, eerst bij de Dekamarkt achter de kassa. Lange gekleurde nagels waren niet handig. 

Daarna werkte ik bij Groentespecialist Bulters, waar de nagels kort en zonder nagellak moesten, meestal waren ze stuk en zwart van de aarde van de groente. 

In de zorg zijn lange gekleurde nagels taboe, ook al zie je ze regelmatig. Ik heb ook wel gezondigd op dit gebied. 

Zodra ik vakantie heb, laat ik ze groeien en ga ik kleuren! Yeah, eindelijk weer 'meisjes' handen! 

Ik heb net mijn collectie flesjes gepakt en een kleurtje gekozen, in het onderwijs zijn de regels niet streng op het gebied van lengte en kleur van de nagels, heerlijk! 


Vijlen, schoonmaken, basislak, kleurtje en matlak. Lekker tutten! 

Tijdens de diensten in de Rijp kunnen ze kort en schoon weer 'bijkomen', op de andere dagen gaan ze lang en met een kleurtje! 

Ik heb gekozen voor een lichtgrijs met matte finish. 

Met de Satin Matte topcoat van essence nail art maak je van iedere lak een matte variant. 

Ja, ik blijf een meisje x 




zondag 28 augustus 2016

Mindset

Vanaf dinsdag ga ik eerst met de fiets, dan met de bus en daarna de metro naar mijn 'werk'. 

Vanaf komende week ga ik elke woensdag naar 'school' 

Maar wat als je werk nou op school is? 
Een andere weliswaar maar toch...

Het is even mijn mind resetten: 
'Werk' is nu als docent bij RocTop. 
'School' is elke woensdag bij Inholland. 
'Flexxen' is 8 uur per week flexibel bij De Rijp. 

Ook mijn wekkers zijn opnieuw ingesteld:
 

Morgen heb ik dat laatste, eerst naar de fysio en sportschool, daarna voorbereiden voor m'n werk, op ehhh school!